Kończę w tym roku 50 lat – i z wiekiem coraz bardziej doceniam rzeczy, które nie potrzebują lajków, by mieć wartość.
Nie mam Facebooka, Instagrama, ani TikToka – nie dlatego, że nie umiem, tylko dlatego, że nie muszę. Nie szukam potwierdzenia własnej wartości w oczach przypadkowych ludzi.
Rozwój, nie wyświetlenia. Autentyczność, nie lajki. Samodzielne myślenie, nie algorytmy.
Mam pasje, cele, swoje zdanie – i ogromny szacunek do kobiet, które nie boją się myśleć samodzielnie.
Szukam kobiety , która potrafi milczeć bez napięcia i rozmawiać bez masek.
Kogoś, kto śmieje się nie tylko z memów, ale i z własnych błędów. Kogoś, kto ma więcej książek niż followersów i ceni to, co prawdziwe.
Bo życie nie musi być spektaklem. Może być dobrym dialogiem – jeśli tylko znajdzie się właściwy rozmówca.
świadomej kobiety , która nie ma potrzeby sztucznego dowartościowania się i przesiadywania godzinami na social mediach . mająca dystans do obecnych realiów
